سردار شهید بابامحمد رستمی رهورد(بابا رستمی)

شهید در کنار یاران جهادی

سردار شهید بابامحمد رستمی رهورد(بابا رستمی)

شهید در آغوش یکی از یاران

سردار شهید بابامحمد رستمی رهورد(بابا رستمی)

شهید در کنار پدر و در آغوش فرزند

سردار شهید بابامحمد رستمی رهورد(بابا رستمی)

شهید بابا رستمی

سردار شهید بابامحمد رستمی رهورد(بابا رستمی)

شهید در کنار نیروها

سردار شهید ولی الله چراغچی

شهید چراغچی

سردار شهید ولی الله چراغچی

شهید ولی الله چراغچی

سردار شهید ولی الله چراغچی

شهید در کنار شهیدان فرومندی و حسینی ودیگر یاران

سردار شهید ولی الله چراغچی

شهید در کنار یاران

سردار شهید ولی الله چراغچی

شهید در کنار سردار شهید فرومندی و حسینی و دیگر یاران

سردار شهید ولی الله چراغچی

شهید در کنار یاران

سردار شهید ولی الله چراغچی

شهید در کنار سردار قالیباف و شهید آزادی و دیگر یاران

سردار شهید ولی الله چراغچی

شهید در بین یاران

زندگینامه سردار شهید علی حسینی ابراهیم آبادی

شهید سید علی حسینی

 

ﺳﻴﺪﻋﻠﻰ ﺣﺴﻴﻨﻰ ابراهیم آبادی - ﺑﺎ ﻧﺎم ﻣﺴﺘﻌﺎر اﻣﻴﺮﻣﺤﺴﻦ، دوﻣﻴﻦ ﻓﺮزﻧﺪ ﺳﻴ‪ﺪﻣﺤﻤﻮد -در ﺻﺒﺢ روز

 

ﭼﻬﺎرﺷـﻨﺒﻪ در ﺳﺎل 1334 در ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪ.

 

‫در ﻛﻮدﻛﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﭘﺪر ﺑﻪ ﻣﻜﺘﺒﺨﺎﻧﻪ رﻓﺖ و ﻗﺮآن را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ. در ﺳﺎل 1341 وارد ﻣﺪرﺳﻪ اﺑﺘـﺪاﻳﻰ

 

‫ﻫﺮوى ﺷﺪ و ﺗﺤﺼﻴﻼت اﺑﺘﺪاﻳﻰ را در ﺳﺎل 1346 در ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮد. از ﻫﻤﺎن ﻛـﻮدﻛﻰ ﺑـﻪ ﻣـﺴﺎﺋﻞ

 

‫ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﺴﻴﺎرى داﺷﺖ. ﻣﺎدرش ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﺷﻬﻴﺪ اﮔﺮ ﻣﻦ ﻳﺎ ﭘـﺪرش را در ﺣـﺎل ﻧﻤـﺎز ﻣـﻰدﻳـﺪ،

 

‫ﻣﻰاﻳﺴﺘﺎد و ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز ﺳﺆاﻻﺗﻰ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻧﻤﺎز از ﻣﺎ ﻣﻰﻛﺮد، ﻛﻪ ﻣﺎ ﻣﺘﺤﻴ‪ﺮ ﻣﻰﺷﺪﻳﻢ.÷

 

‫ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺎ ﺗﻼش و ﻋﻼﻗﻪ، دوره راﻫﻨﻤﺎﻳﻰ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺖ و وارد دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن ﺟﻠﻴـﻞ ﻧـﺼﻴﺮزاده ﺷـﺪ.

 

‫اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺘﺶ را ﺑﺎﻛﺎرﻫﺎى ﻓﻨّﻰ ﻳﺎ ﺷﺮﻛﺖ در ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﺳﭙﺮى ﻣﻰﻛﺮد وﮔـﺎﻫﻰ ﻛﻤـﻚ

 

‫ﻣﺎدرش در ﻛﺎرﻫﺎى ﻣﻨﺰل ﺑﻮد. او ﺗﺤﺼﻴﻞ را ﺗﺎ ﺳﻮم دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن اداﻣﻪ داد و ﺳﭙﺲ ﺑـﻪ اﺳـﺘﺨﺪام ﻧﻴـﺮوى

 

‫ﻫﻮاﻳﻰ درآﻣﺪ، اﻣ‪ﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﻌﻀﻰ از ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎن از ﺧﺪﻣﺖ در ﻧﻴﺮوى ﻫـﻮاﻳﻰ اﻧـﺼﺮاف داد و ﺑـﻪ

 

‫ﻛﺎرﻫﺎى ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻰ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ.

 

‫در ﺳﺎل 1355 ﻋﺎزم ﺧﺪﻣﺖﺳﺮﺑﺎزى ﺷﺪ و ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ اﺳﻼم و ﺷﻨﺎﺧﺘﻰ ﻛﻪ از دﺳﺘﮕﺎه ﺳﺘﻢ ﺷـﺎﻫﻰ

 

‫داﺷﺖ، ﻓﻌ‪ﺎﻟﻴ‪ﺖﺧﻮد را ﺑﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻫﺴﺘﻪﻫﺎﻳﻰ از ﺟﻮاﻧﺎن آﻏﺎز ﻛﺮد، ﺑـﻪﻃـﻮرى ﻛـﻪ در ﺣـﻴﻦ ﺧـﺪﻣﺖ در

 

‫ﭘﺎدﮔﺎن ﻟﺸﻜﺮك ﺗﻬﺮان ﻣﺒﺎرزه ﻣﺨﻔﻰ را ﺳﺎزﻣﺎن داد. در ﺳـﺎل 1357 در ﺣـﺎﻟﻰ ﻛـﻪ دو ﻣـﺎه ﺑـﻪ ﭘﺎﻳـﺎن

 

‫ﺧﺪﻣﺘﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد، ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن اﻣﺎم(ره) ﭘﺎدﮔﺎن را ﺗﺮك ﻛﺮد و ﺑﻪ ﺻﻔﻮف ﻣﺴﺘﺤﻜﻢ اﻣﺖ ﺣﺰب اﷲ

 

ﭘﻴﻮﺳﺖ.

 

‫ﺑﺎ ﭘﻴﺮوزى اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻰ، ﺳﻴ‪ﺪﻋﻠﻰ ﺟﺰء او‪ﻟﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﺑﻮد ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺳـﭙﺎه ﭘﺎﺳـﺪاران اﻧﻘـﻼب اﺳـﻼﻣﻰ

 

‫ﭘﻴﻮﺳﺖ و ﭘﺲ از ﻃﻰ دورهﻫﺎى آﻣﻮزﺷﻰ در ﻣﺪ‪ﺗﻰ ﻛﻮﺗﺎه، در زﻣﺮه ﻣﺴﺌﻮﻻن آﻣﻮزش ﺳـﭙﺎه ﺑـﻪ ﺣـﺴﺎب

 

‫آﻣﺪ.

 

‫ﺷﻬﻴﺪ در ﺑﻴﺴﺖ و ﻫﻔﺖﺳﺎﻟﮕﻰ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﻟﻴﻠﻰ ﻗﻠﻰزاده ازدواج ﻛﺮد. ﻛﻪ ﻣﺪ‪ت زﻧﺪﮔﻰ ﻣﺸﺘﺮك آﻧﻬﺎ ﭘـﻨﺞ

 

‫ﺳﺎل ﺑﻮد. و ﺛﻤﺮه اﻳﻦ ازدواج ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ دﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻓﺎﻃﻤـﻪاﻟـﺴﺎدات اﺳـﺖ ﻛـﻪ در 30 ﺷـﻬﺮﻳﻮر 1366

 

‫ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ.

 

‫ﻫﻤﺴﺮش ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﺷﻬﻴﺪﻓﺮدى ﺧﻮش اﺧﻼق و ﺧﻮش رﻓﺘﺎر ﺑﻮد و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ اﺣﺘﺮام ﻣﻰﮔﺬاﺷﺖ.

 

‫او ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﻮد. ﻫﺮ وﻗﺖ ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﻰﺷﺪ، وﺿﻮ ﻣﻰﮔﺮﻓﺖ و دو رﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎز ﻣـﻰﺧﻮاﻧـﺪ ﺗـﺎ آراﻣـﺶ

 

‫ﻗﻠﺒﻰ ﺑﻴﺎﺑﺪ. ﻓﺮدى ﺷﺠﺎع، ﻣﺨﻠﺺ، ﻓﺪاﻛﺎر و در زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺎﻧﻊ ﺑﻮد.

 

‫او در ﻏﺎﺋﻠﻪ ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﻫﻤﺮاه ﮔﺮوﻫﻰ ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻰ ﺷﻬﻴﺪ ﮔﺮاﻧﻘﺪر دﻛﺘﺮ ﭼﻤـﺮان، ﻋـﺎزم آﻧﺠـﺎ ﺷـﺪ و در

 

‫اﻳﻦ راه، ﻣﺄﻣﻮرﻳﺘﻬﺎى ﻣﻮ‪ﻓﻘﻴ‪ﺖآﻣﻴﺰى داﺷﺖ. ﭘﺲ از ﻣﺮاﺟﻌﻪ از ﻛﺮدﺳﺘﺎن، ﺑـﺮاى اداﻣـﻪ آﻣـﻮزش ﻧﻈـﺎﻣﻰ

 

‫رﻫﺴﭙﺎر ﺗﻬﺮان ﺷﺪ. ﺑﺎﺷﺮوع ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﻴﻠﻰ و ﻋﻠﻰ رﻏﻢ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ وﺟﻮد او در ﻣﺸﻬﺪ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪ

 

ﭘﻴﻜﺎر ﮔﺬاﺷﺖ.

 

‫ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺎرﻫﺎ ﻣﻰﮔﻔﺖ: ﺑﺮاى ﭘﻴﺮوزى اﺳﻼم و دﻓﺎع از ﻣﺮزﻫﺎى ﻛﺸﻮر اﺳﻼﻣﻰ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻨﻄﻘـﻪ ﺑﺎﺷـﻴﻢ و

 

‫ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺮادراﻧﺶ ﻣﻰﮔﻔﺖ: ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﺑﺮوﻳﻢ و از آب و ﺧﺎك ﺧﻮدﻣﺎن دﻓـﺎع ﻛﻨـﻴﻢ و ﺑـﺮاى رﺿـﺎى

 

ﺧﺪاوﻧﺪ درﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ.

 

‫اﺧﻼص، اﻳﻤﺎن و ﻣﺪﻳﺮﺑﻮدن او ﺑﺎ ﺣﻀﻮرش در ﺟﺒﻬﻪﻫـﺎى ﻧﺒـﺮد ﺑـﻴﺶ از ﭘـﻴﺶ آﺷـﻜﺎر ﮔـﺸﺖ و ﺑـﻪ

 

‫ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﻬﺎى ﻣﻬﻤ‪ﻰ از ﺟﻤﻠﻪ، ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻰ ﺗﻴﭗ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺷﺪ. ﻗﺪاﺳﺖ روﺣﻰ، اﺧﻼص، اﻳﻤـﺎن، ﻣﻬـﺎرت در

 

‫ﻋﻠﻮم ﻧﻈﺎﻣﻰ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ داﺷﺘﻦ ﻗﺪرت ﻣﺪﻳﺮﻳ‪ﺘﻰ ﻗﻮى، او را ﺑﺴﻴﺎر زود در ﻣﻴـﺎن ﻫﻤﺮزﻣـﺎﻧﺶ ﻣـﺸﺨﺺ

 

‫ﻛﺮد و ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻰ ﻗﺒﻮل ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﻬﺎى ﻣﻬﻢ‪ را در او ﺑﻪ وﺟﻮد آورد.

 

‫ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﻬﺎى ﻣﻬﻢ و ﺣﺴ‪ﺎس او از اﺑﺘﺪاى ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﻴﻠﻰ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﺑـﻮد: 1 - ﻣـﺴﺌﻮل اﻃّﻼﻋـﺎت و

 

‫ﻋﻤﻠﻴ‪ﺎت ﺳﺘﺎد ﺧﺮاﺳﺎن 2 - ﻣﺴﺌﻮل اﻃّﻼﻋﺎت و ﻋﻤﻠﻴ‪ﺎت ﺗﻴﭗ 12 اﻣﺎم رﺿﺎ(ع) 3 - ﻣـﺴﺌﻮل اﻃّﻼﻋـﺎت و

 

‫ﻋﻤﻠﻴ‪ﺎت ﻟﺸﻜﺮ ﻗﺪس 4 - ﻣﺴﺌﻮل ﻋﻤﻠﻴ‪ﺎت ﻧﻴﺮوى زﻣﻴﻨﻰ ﺳﭙﺎه ﻫﺸﺘﻢ ﺛﺎﻣﻦاﻻﺋﻤﻪ ﺧﺮاﺳﺎن 5 - ﻓﺮﻣﺎﻧـﺪه

 

‫ﺗﻴﭗ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴ‪ﺖ اﻃّﻼﻋﺎت و ﻋﻤﻠﻴ‪ﺎت ﺳﭙﺎه ﻫﺸﺘﻢ ﺛﺎﻣﻦاﻻﺋﻤﻪ ﺧﺮاﺳﺎن.

 

‫ﻣﺎدر ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﺟﻨﮓ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻛﺮده اﻧﺪ. ﺑﺎرﻫﺎ ﻣﻰﮔﻔـﺖ: ﺗﻤـﺎم

 

ﻣﻠّﺖ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻫﻢﻣﺘّﺤﺪ ﺷﻮﻧﺪ و از اﻳﻦ دﺷﻤﻦ ﻣﺘﺠﺎوز اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ.

 

‫او ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ در ﻣﻨﺰل ﺑﻮد از ﺟﻨﮓ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﻤﻰﺷﺪ و ﻃﺮﺣﻬﺎ و ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎى ﺧﻮدش را در ﻣﻨﺰل ﻣﺮور

 

‫ﻣﻰﻛﺮد و ﻳﺎدداﺷﺘﻬﺎﻳﻰﻫﻢ در ﻣﻨﺰل داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺷﻬﺎدﺗﺶ، ﺑﺮادران ﺳـﭙﺎه آﻣﺪﻧـﺪ و آن ﻃﺮﺣﻬـﺎ را

 

‫ﺑﺮاى ﺑﻬﺮه ﺑﺮدارى ﺑﻪﻫﻤﺮاه ﺑﺮدﻧﺪ.

 

‫ﺑﻰ ﻧﻈﻤﻰ، ﺑﻰﺑﺮﻧﺎﻣﮕﻰ و ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﻧﺎدرﺳﺖ در ﻃﺮحرﻳﺰﻳﻬـﺎى ﻋﻤﻠﻴ‪ـﺎﺗﻰ، ﺳـﻴ‪ﺪﻋﻠﻰ را ﺑـﺴﻴﺎر ﻧﺎراﺣـﺖ

 

‫ﻣﻰﻛﺮد. ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ اﻳﻦﺑﻰﻧﻈﻤﻰ را ﻣﻰدﻳﺪ، ﻧﻈﺮ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻛﻤﺎل ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺑﻴﺎن و ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﺑﻌـﻀﻰ از

 

‫اﻣﻮر اﻇﻬﺎر ﻣﺨﺎﻟﻔﺖﻣﻰﻛﺮد.

 

‫او در راه ﻋﻘﻴﺪه و ﻣﻜﺘﺐ روز و ﺷﺐ ﺑﺮاﻳﺶ ﻓﺮﻗﻰ ﻧﺪاﺷﺖ، ﺷﺒﻬﺎ را ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاب اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑـﺎ

 

‫ﺧﺪا ﻣﻰﮔﺬراﻧﺪ و ﺑﺎﺧﺪاى ﺧﻮد در ﺧﻠﻮت و ﺳﻜﻮت ﺑﻪ راز و ﻧﻴﺎز ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻰﺷـﺪ. ﺣﺘـﻰ اﻷﻣﻜـﺎن ﻧﻤـﺎز

 

‫ﺷﺐ را ﺗﺮك ﻧﻤﻰﻛﺮد. ﺷﺒﻬﺎ رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺑﻴﺪ و داﻳﻢ اﻟﻮﺿﻮ ﺑﻮد، ﻧﻤﺎزﻫﺎﻳﺶ را ﺗـﺎ ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺴﺖ ﺑـﻪ

 

‫ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻣﻰﺧﻮاﻧﺪ. آﺧﺮﻫﺮ ﺷﺐ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ اﻧﺠﺎم داده ﺑﻮد ﻳﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ ﻛـﺎر ﻓـﺮداﻳﺶ ﺑـﻮد، در

 

‫دﻓﺘﺮش ﻳﺎدداﺷﺖ ﻣﻰﻛﺮد. از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﺒﻮد. ﻧﻪ ﻏﻴﺒﺖ ﻛﺴﻰ را ﻣﻰﻛﺮد و ﻧﻪ اﺟﺎزه ﻣﻰداد ﻛـﺴﻰ در

 

‫ﺣﻀﻮرش ﻏﻴﺒﺖ ﻛﻨﺪ. از ﺟﺒﻬﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺧﺼ‪ﻰ ﻣﻰآﻣﺪ ﺑﻪ ﺳـﺮاغ ﻫﻤـﻪﻣـﻰرﻓـﺖ و از اﺣـﻮال آن ﺟﻮﻳـﺎ

 

‫ﻣﻰﺷﺪ. ﻗﺮآن را ﺗﻼوت ﻣﻰﻛﺮد و ﺑﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ آن ﻣﻰاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ. اﺧﺒﺎر روزاﻧﻪ را ﺑﻪ دﻗّﺖ ﺗﻤﺎم ﮔﻮش ﻣﻰداد.

 

‫او ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮﻟﺒﺎﻧﺶ داﺷﺖ و ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﺻﻤﻴﻤﻰ ﺑـﻮد. ﺗـﺸﻮﻳﻖ را در ﻣـﻮارد ﻻزم ﻣﻮﺟـﺐ

 

‫دﻟﮕﺮﻣﻰ و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﺎر ﻣﻰداﻧﺴﺖ و ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺎس اﻓﺮادى ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻫﻤﻜـﺎرى داﺷـﺘﻨﺪ، ﻫﻤﻴـﺸﻪ

 

‫ﻣﻮرد ﻟﻄﻒ و ﺗﺸﻮﻳﻖ او ﻗﺮار ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﺎ دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺧﻴﻠﻰ ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ و ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻰﻛﺮد، ﺣﺘّـﻰ

 

‫اﮔﺮ درﺑﺎره ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺎﺳﻰ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺤﺜﻰ ﺑﻴﻦ او و دﻳﮕﺮان رخ ﻣﻰداد، ﺑﺎ ﺻﺒﺮ و ﺣﻮﺻﻠﻪ و ﺑـﻪ دﻗّـﺖ

 

‫ﺣﺮﻓﻬﺎى آﻧﺎن را ﮔﻮش ﻣﻰداد و اﮔﺮ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺣﺮﻓﺶ را ﻧﻤﻰﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ، ﻫﻴﭻﮔﺎه ﻧﺎراﺣـﺖ ﻧﻤـﻰﺷـﺪ و ﺑـﺎ

 

‫ﺧﻨﺪه روﻳﻰ ﺟﻮاب ﻗﺎﻃﻊﺑﻪ آﻧﺎن ﻣﻰداد. در اﻧﺠﺎم دادن ﻛﺎرﻫﺎ ﺑـﻪ ﻣـﺸﻮرت اﻫﻤﻴ‪ـﺖ ﺧﺎﺻ‪ـﻰﻣـﻰداد و

 

ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ را ﻣﻄﻠﻮب ﻣﻰداﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم دوﺳﺘﺎن و ﻧﺰدﻳﻜﺎن ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻰﻛﺮد.

 

‫ﺷﻬﻴﺪ در ﻧﺎﻣﻪاى ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﺑﺎﻳﺪ زﻳﻨﺐ وار زﻧﺪﮔﻰ ﻛﻨﻴﺪ و ﺻـﺒﺮ و اﺳـﺘﻘﺎﻣﺖ ﭘﻴـﺸﻪ

 

‫ﺳﺎزﻳﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺮش ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻰﻛﻨﺪ:اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻰ ﻓﺮد ﻣﻔﻴﺪى ﺑﺮاى ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺷﻰ، ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺘﻤﺎً

 

‫درس ﺑﺨﻮاﻧﻰ و ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﻬﺎى اﻣﺎم ﻋﺰﻳﺰﻣﺎن ﮔﻮش ﻛﻨﻰ و ﺑﺪان ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻰ.

 

‫ﺣﻀﻮر ﺑﻰوﻗﻔﻪ ﺳﻴ‪ﺪﻋﻠﻰ در ﺟﺒﻬﻪﻫﺎى ﻧﺒﺮد آن ﭼﻨﺎن ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﺤﻜﻢ و اﺳﺘﻮارى ﺑﻴﻦ او و ﺟﺒﻬﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد

 

‫آورد ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺟﺰﺷﻬﺎدت ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ اﻳﻦ ﭘﻴﻮﻧﺪ را ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ. آرى ﺷﻴﺮ ﺟﺒﻬـﻪﻫـﺎى ﻧﺒـﺮد در ﻋﻤﻠﻴ‪ـﺎت

 

‫ﺑﻴﺖاﻟﻤﻘﺪس 2، در ﻧﻴﻤﻪﺷﺐ 24 ﺑﻬﻤﻦ 1366 در ﻣﺎووت ﻋﺮاقﺑﺎ ﺗﺮﻛﺶ ﺧﻤﭙﺎره ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺷـﻜﻢ و ران

 

ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﻴﺪ و در ﺑﻬﺸﺖ رﺿﺎ(ع) دﻓﻦ ﺷﺪ.

سردار شهید علی حسینی ابراهیم آبادی

شهید حسینی در کنار ساحل